Τι είναι καλύτερο;

Τι είναι καλύτερο: να βάζεις στόχους και να τους κυνηγάς ή να ζεις κάθε στιγμή σου όσο μπορείς καλύτερα για σένα και τους άλλους, περιμένοντας να σου συμβούν θαύματα;

Άγχος ή ενθουσιασμός;

Γεια σας φίλες και φίλοι μου

Κάθε τι που φοβίζει τον οργανισμό, τον οδηγεί στην αντίδραση του στρες. Κατ΄αυτήν, παράγονται ορμόνες που διεγείρουν την κυκλοφορία μας και δυναμώνουν τους μυς μας, αλλά και φλεγμονώδεις ουσίες που διεγείρουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Όλα αυτά, για να είναι έτοιμος ο οργανισμός να αντιμετωπίσει τον εχθρό που τον φοβίζει… Την όλη αυτή κατάσταση την βιώνουμε σαν «άγχος» και αν η διάρκειά της υπερβαίνει τις αντοχές μας, βλάπτεται τελικά η υγεία μας.

Ωστόσο υπάρχει μία ακριβώς όμοια κατάσταση του οργανισμού, κατά την οποία

Συναισθήματα και ψυχική υγεία

Γεια σας

Τα αρνητικά συναισθήματα, όπως πολλές φορές σας έχω αναλύσει, δημιουργούν στον εγκέφαλο την αντίδραση του στρες, γιατί έχουν σαν βάση τους τον φόβο. 
Τα θετικά, αντίθετα, ομαλοποιούν όλες τις ενέργειες που παράγονται στον οργανισμό επειδή κάνουν αρμονική τη λειτουργία της καρδιάς μας. Και η καρδιά μας, έχει αποδειχθεί πως επηρεάζει όλες τις ενέργειες του οργανισμού, επειδή δημιουργεί, με τον ηλεκτρισμό που παράγεται στα κύτταρά της, το μεγαλύτερο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του σώματος.

Η συναισθηματική νοημοσύνη (σωστή διαχείριση των συναισθημάτων μας) παίζει

Τι επηρεάζει τα κύτταρά μας

ΚΑΠΟΙΟΣ  ΕΙΠΕ...    

Η βιογραφία μας γίνεται η βιολογία μας. Είναι γραμμένη στα κύτταρά μας.

~Dennis and Dr Jen Clark~

Από το βιβλίο «releasing the divine healer within»

Αντιμετώπιση τραυματικής εμπειρίας (4ο, τελευταίο)

Συνέχεια (4η)

Είχαμε γίνει πολύ φίλες, ήμασταν σε συνεχή επαφή και ήξερα πως οι συνθήκες της ζωής της ήταν αρκετά κουραστικές και έγιναν αυτές πολύ πιο κουραστικές, όταν πριν από λίγο καιρό αποφάσισαν με τον άντρα της να ξεκινήσουν την ανέγερση ενός δικού τους σπιτιού.

Και ξαφνικά, πριν από κάποιες εβδομάδες, μαθαίνω σε τηλεφώνημά της πως οι πόνοι της κοιλιάς της επανήλθαν, δυνατοί… Ήταν πολύ ανήσυχη, φοβισμένη και μου ανακοίνωσε πως είχε αποφασίσει να

Αντιμετώπιση τραυματικής εμπειρίας (3ο)

Συνέχεια (3η)

Νεαρή νοσηλεύτρια (ηλικίας περίπου 30 ετών) αρχίζει να παρουσιάζει πόνους στην κοιλιακή χώρα. Οι πόνοι όσο περνάει ο καιρός γίνονται όλο και πιο έντονοι και κάποιες φορές, την οδηγούν σε λιποθυμία καθώς εξυπηρετεί κάποιον ασθενή. Ο κλινικός και εργαστηριακός έλεγχος στο νοσοκομείο όπου εργάζεται, δεν έδειξε τίποτα το παθολογικό και της συστήνεται να ελεγχθεί περισσότερο στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο Ιωαννίνων, στο γαστρεντερολογικό τμήμα. Εκεί ο έλεγχος επαναλαμβάνεται (γαστροσκόπηση, κολονοσκόπηση, βιοψίες, αξονικές τομογραφίες, αιματολογικές εξετάσεις), δίχως και πάλι να βρεθεί τίποτα το παθολογικό.

Η ασθενής επειδή εξακολουθεί να πονάει πολύ, καταλήγει στην Αθήνα στο